საზოგადოება
სქესობრივი განათლება: საფრთხე თუ გამოსავალი?
მარიამი 16 წლის იყო, პირველად გინეკოლოგთან რომ მივიდა. ექიმმა არ გასინჯა და უთხრა, რომ არასრულწლოვანი კონსულტაციაზე მშობელთან ერთად უნდა მისულიყო. იმ დღის მერე კლინიკაში აღარ წასულა. სიმპტომები დაგუგლა, თავად დაისვა დიაგნოზი, შემდეგ ინტერნეტში სხვადასხვა ფორუმზე იკითხა, ამ დიაგნოზით რა წამლებს სვამდნენ სხვა გოგოები და თავადაც ის მედიკამენტები იყიდა.


პრობლემა დროებით მოუგვარდა, მაგრამ არ გამქრალა - მდგმარეობა პერიოდულად ისევ უმწვავდებოდა. დედასთან ერთად გინეკოლოგთან მისვლაზე არც უფიქრია, რადგან სახლში ისიც კი არ იცოდნენ, რომ შეყვარებული ჰყავდა. ზუსტად არ იცოდა, რა რეაქცია ექნებოდათ მშობლებს და სიმართლის თქმის შეეშინდა.


ახლა, 21 წლის ასაკში, ფიქრობს, რომ ეს მისი მხრიდან კარგი გადაწყვეტილება არ ყოფილა. საუკეთესო შემთხვევაში, შეეძლო, დაავადებისთვის თავი აერიდებინა, ან, სულ მცირე - კომპეტენტური დახმარება მაინც მიეღო სპეციალისტისგან. ხვდება, რომ თავი დიდი რისკის ქვეშ დაიყენა, მაგრამ იმ დროს სხვა გამოსავალს ვერ ხედავდა. მის გარშემო არ იყო არც ერთი ზრდასრული ადამიანი, ვისთვისაც სქესობრივ საკითხებზე შეკითხვების დასმას შეძლებდა. სამაგიეროდ, გადაწყვეტილი აქვს, თავისი მომავალი შვილებისთვის ასეთი ადამიანი თავად იყოს.

| Print |
FaceBook Twitter Google