ლელა ჯინჭარაძე დუზაგრამის საჯარო სკოლაში მასწავლებელთა პროფესიული განვითარების პრესცენტრის პროექტის _ "ვასწავლოთ ქართული, როგორც მეორე ენა" ფარგლებში იმყოფება. ნინო ოდიკაძე კი "ქართული ენა მომავალი წარმატებისთვის პროექტს წარმოადგენს." მათი ორგანიზებით სკოლაში არაერთი ღონისძიება ჩატარდა. ბოლოს კი პედაგოგებმა დედის და ქალთა დღესთან დაკავშირებით ღონისძიება მოაწყვეს. -"ამ კონცერტში ყველაზე აქტიური ბავშვები მონაწილეობდნენ. მეხუთე, მეექვსე, მეშვიდე და მერვე კლასის მოსწავლეები. პროგრამაში წარმოდგენილი იყო ლექსები, სიმღერები გაზაფხულსა და დედაზე, ასევე ცეკვები. შესრულდა ოთხი ქართული ცეკვა, რომლებიც ნინო ოდიკაძემ დაადგმევინა. კონცერტი ძირითადად ქართულ ენაზე ჩატარდა. ასეთი ღონისძიებები ჩვენს სკოლაში ხშირად იმართება. თვითონ ბავშვები გვთხოვენ, უხარიათ, როდესაც რაღაც კარგად გამოსდით. ვაპირებთ ბავშვებს შემდეგი კონცერტისთვის კოსტიუმები შევუძინოთ," _ გვითხრა ლელა ჯინჭარაძემ. პედაგოგებმა ის ოთახიც დაგვათვალიერებინა, სადაც მოსწავლეები ქართულ ენა-ლიტერატურას დამატებით, გაკვეთილების შემდეგ ეუფლებიან. ალასკარ ალასკაევი, ფასად ფაშაევი სამირ გაჯიევი დუზაგრამის სკოლის უფროსკლასელები არიან. ქართული ენა-ლიტერატურის კლუბში გაკვეთილების შემდეგ მეგობრებთან ერთად ხშირად იკრიბებიან. საგაკვეთილო პროგრამის გარდა მასწავლებლები და მოსწავლეები არაერთ ზოგად თემაზე საუბრობენ. პედაგოგების თქმით, ასეთი გაკვეთილები და არაოფიციალური მიდგომა მოსწავლეებს ძალიან მოსწონთ და აზროვნებაში უფრო მეტად გახსნილები არიან. -"ამ კლუბში მუშაობას ჩვენი პროექტი ითვალისწინებს. კლუბში მეცადინეობა გაკვეთილების შემდეგ მიმდინარეობს, მსურველები მოდიან და ესწრებიან, ეს არ არის სავალდებულო. უბრალოდ თვითონ წყვეტენ იარონ თუ არა. მეცადინეობის პროცეში მხოლოდ ენა-ლიტერატურაზე კი არა, ზოგად თემებზეც ვსაუბრობთ: მეგობრობაზე, სიყვარულზე და ა.შ. ასეთი ურთიერთობა ხელს უწყობს ჩვენს დაახლოებას და ამ ბავშვების ინტეგრირებას. კლუბში კვირაში ორჯერ ვიკრიბებით. ზოგადად ამ პროექტებმა ძალიან შეუწყო ხელი ეთნიკური უმცირესობით დასახლებული სოფლების სკოლებს, რომ მოსწავლეებმა საზოგადოებაში ადაპტირება მოახდინონ. ბოლო წლებია დუზაგრამის სკოლიდან რამდენიმე მოსწავლე სტუდენტიც გახდა," _ ამბობს ლელა ჯინჭარაძე. კლუბის ოთახში განთავსებული ნახატების ნაწილი სამირ გაჯიევს ეკუთვნის. -"დიდი ხანია ვხატავ, ძალიან მომწონს ეს პროცესი. ჩემი ყველა ნახატი ერთნაირად მიყვარს," _ გვითხრა მან. -"სამირი ჩემი ერთ-ერთი პროექტის ფარგლებში, სხვა მოსწავლეებთან ერთად, პანკისის ხეობაში წავიყვანე. ხუთი დღის განმავლობაში ცხოვრობდა ქართველ, ქისტ და აზერბაიჯანელ ბავშვებთან ერთად. იქ მან ძალიან გვასახელა," _ ამბობს ნინო ოდიკაძე. პედაგოები იმედოვნებენ, რომ საგანმანათლებლო პროექტები კვლავ გაგრძელდება. -"თუკი ჩვენ ნამდვილად გვინდა, რომ მოხდეს ამ ბავშვების და ეთნიკური უმცირესობის ინტეგრირება ქართულ საზოგადოებაში, ასეთი პროექტები დიდხანს უნდა გაგრძელდეს. წინააღმდეგ შემთხვევაში ამ წლების შრომა ფასს დაკარგავს." დუზაგრამის სკოლის დირექტორიც მიიჩნევს, რომ სხვადასხვა ღონისძიებებში ახალგაზრდების ჩართულობა აუცილებელი და მნიშვნელოვანია მოსწავლეების ხასიათის ჩამოყალიბებისა, თუ უნარ-ჩვევების განვითარებისათვის. ლანა გულოშვილი